ประวัติส่วนตัวของฉัน

ชื่อ นายเชิดศักดิ์ นามสกุล แสนศรี เกิดวันจันทร์ที่ 21 เดือนพฤศจิกายน ปี2531 ราศีพิจิก ปีมะโมง เกิดที่โรงพยาบาลสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ บิดาชื่อ นายประเสริฐ แสนศรี มารดาชื่อ นางนิชาภา แสนศรี มีพี่น้องร่วมสายเลือด 3 คน พี่สาวชื่อ นางสาวกิษณา แสนศรี น้องสาวชื่อ นางสาวชนกสุดา แสนศรี ผมเป็นลูกคนที่ 2 เป็น ลูกชายคนเดียว ของบ้าน ที่เหลือก็ เป็น พี่สาวกับน้องสาว ที่อยู่ บ้านเลขที่ 189 หมู่ 9 ตำบลนาบัว อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ ประวัติการศึกษา ชั้นอนุบาล 1-3 จบจาก รร.มีนปราสาทวิทยา กรุงเทพมหานคร ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-3 รร.มีนปราสาทวิทยา กรุงเทพมหานคร ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 รร.หนองโตง "สุรวิทยาคม" จังหวัดสุรินทร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 รร.สุรวิทยาคาร จังหวัดสุรินทร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4-6 รร.สุรวิทยาคาร จังหวัดสุรินทร์ ปัจจุบันศึกษาอยู่ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม จังหวัดมหาสารคาม คณะวิทยาลัยการเมืองการปกครอง สาขานิติศาสตร์ อุปนิสัย ขี้เล่น ชอบแกล้ง รักเพื่อน ห่วงน้อง พูดเก่ง ใจร้อน กีฬาที่ชอบทีสุด เทเบิลเทนนิส (ปิงปอง) ประวัติการเล่นกีฬา เริ่มเล่นกีฬาชนิดนี้ตังแต่ ชั้ยประถมศึกษาปีที่ 4 - ปัจจุบัน รางวัลที่เคยได้รับ เหรียญทองกีฬานักเรียนนักศึกษาจังหวัดสุรินทร์ ประเภทชายเดียว ปี 2543 - 2546 รุ่นอายุไม่เกิน 16 ปี เหรียญทองกีฬานักเรียนนักศึกษาจังหวัดสุรินทร์ ประเภทชายคู่ ปี 2543 - 2546 รุ่นอายุไม่เกิน 16 ปี เหรียญทองกีฬานักเรียนนักศึกษาจังหวัดสุรินทร์ ประเภทชายเดียว ปี 2546 - 2549 รุ่นอายุไม่เกิน 18 ปี เหรียญทองกีฬานักเรียนนักศึกษาจังหวัดสุรินทร์ ประเภทชายคู่ ปี 2546 - 2549 รุ่นอายุไม่เกิน 18 ปี เป็นตัวแทนจังหวัดสุรินทร์ ในการแข่งขันกีฬานักเรียนนักศึกษาแห่งประเทศไทย รอบคัดเลือกภาค 3 ตั้งแต่ ปี 2543-2549 เป็นตัวแทนจังหวัดสรินทร์ ในการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติ รอบคัดเลือกภาค 3 ตั้งแต่ ปี 2543-2546 เป็นตัวแทนจังหวัดสุรินทร์ ในการแข่งขันกีฬาแห่งชาติ รอบคัดเลือกภาค 3 ตั้งแต่ปี 2544-ปัจจุบัน ชนะเลิศการแข่งขันกีฬาเยางชนแห่งชาติ รอบคัดเลือกภาค 3 เป็นตัวแทนภาค 3 ปี 2545
ก่อนที่ผมจะเกิดมา พ่อกับแม่ ได้มี ลูกสาว 1 คน ชื่อ เจนจิรา แสนศรี ซึ่งเป็นที่สาวของผม ในตอนนั้น พ่อกับแม่ ทำงานอยู่ที่ กรุงเทพ พ่อทำงาน เป็นลูกจ้างบริษัทรับเหมาแห่งหนึ่ง แม่ ก็เป็นแม่ที่ดีเลียงลูกสาวคนแรก จนกระทั้ง ผ่านไป 1 ปี ในเวลานั้น แม่ได้ตั้งครรถ์ผมเป็นเวลากว่า 8 เดือน และในตอนนั้น พ่อกับแม่ ได้เดินทางกลับมาหาย่า ที่จังหวัดสุรินทร์ ในระหว่างเดินทางกลับ แม่ได้ปวดท้องมาก พ่อจึงพาไปหาหมอที่ รพ.สุรินทร์ และได้กำเนิด ผมออกมาเป็น ลูกชายคนแรก และคนเดียวในครอบครัว หลังจาก คลอดผมออกมาไม่นาน พ่อก็ได้พาแม่ พี่สาว และผม ไปอยู่ที่ กรุงเทพ ในตอนนั้นบ้านของผม ยังไม่มี ยังต้องเช่าห้องเล็กๆ อยู่ พ่อกับแม่ลำบากมาก จนกระทั้ง พ่อได้เป็นผู้รับเหมา จัดตั้งบริษัทของตัวเองขึ้น มีรายได้ที่มากขึ้น จึงได้ซื้อ รถและบ้าน และย้ายไปอยู่ที่บ้านหลังใหม่ และได้ส่งพี่สาวผมเรียน ที่โรงเรียนมีนปราสาทวิทยา และผมก็ได้เข้าเรียนต่อจากพี่ หลังจาก 1 ปี เมื่อผมอายุได้ 6 ปี แม่ก็มีน้องสาวให้ผม 1 คน แต่น้อง ผม คลอดก่อนกำหนด 6 เดือน น้องผมจึงต้องอยู่ ในเตาอบอีก 3 เดือนถึงจะออกมาสูญอากาศข้างนอก เตาอบได้ ตอนแรกหมอบอกว่าน้องผมอาจไม่รอด แต่ด้วยบุญ วาสนาเราจะต้องได้มาเป็น ครอบครัวเดียวกัน น้องผมจึนได้มีชีวิตอยู่ ถึงปัจจบัน แต่น้องผมก็ต้องเสียอะไรอย่างหนึ่งไป คือน้องผม เดินไม่ได้ เป็นความโชคร้ายของน้องผม และ หลังจากนั้นไม่นาน ครอบครัวผมก็ต้องย้ายบ้าน กลับมาอยู่ที่บ้านเกิด ในปี 2540 (เป็นช่วงที่ฟองสบู่แตก) พี่สาว และ ผมต้องย้ายมาเรียน ที่ โรงเรียน หนองโตง สุรวิทยาคม ในเวลานั้น พี่สาวผมได้ เข้าเรียนในชั้น ป.6 ส่วน ผมทาง โรงเรียนไม่รับเข้าเรียน เพราะอายุไม่ถึงเกน ผมจึงไม่ได้เรียน ไป 1 ปี หลังจากนั้น ผมได้จบ ป.6 และได้เข้าเรียน ที่ รร.ประจำจังหวัดสุรินทร์ ชื่อ รร.สุรวิทยาคาร จังหวัดสุรินทร์ เรียนจนกระทั้ง จบชั้น ม.6 แต่ที่ รร.แห่งนี้สอนอะไรให้ผมมากมาย ได้ทั้งมิตรภาพ ระหว่างอาจารย์กับนักเรียน เพื่อนกับเพื่อน และ รร.แห่งนี้ไม่ได้สอนให้ทุกคนเก่ง แต่สอนให้ทุกคนเป็นคนดี ของสังคม โดยมีคติประจำ รร. คือ ความประพฤตินำหน้า วิชาตามหลัง